In dit boek wordt op een heldere manier waarom water zo belangrijk is, wat basisch of alkaline water is en wat de verschillen zijn met kraanwater en omgekeerd osmose.
De natuurkundige aspecten van water zijn vrij onbekend. Men gaat ervan uit dat alleen de scheikundige samenstelling telt, maar dan wordt een belangrijk aspect gemist.
Uit onderzoeken over de werking van geïoniseerd basisch water uit een waterionisator blijkt de antioxidatieve werking van de vrije elektronen belangrijk. Dit water, ook gereduceerd en energiewater genoemd vanwege haar overschot aan vrije elektronen, is qua werking niet vergelijkbaar met basisch water dat ontstaat door het oplossen van basische mineralen.
Basisch geïoniseerd water wordt ook wel gereduceerd water genoemd omdat het redoxpotentaal is gereduceerd. Het is verminderd tot een waarde van –200 tot -850 mV. Dit water heeft een overschot aan vrije elektronen die vrije radicalen onschadelijk maken.
Vrije radicalen zijn moleculen die één elektron tekortkomen. Ze halen deze met geweld uit andere moleculen die daardoor beschadigd raken en klachten en ziektes kunnen ontstaan (1,6).
Als ratten een maand lang geïoniseerd basisch water drinken, vermindert duidelijk de oxidatieve stress, de vrije radicalenbelasting in hun lichaam (Yanagihara 2005), net als de DNAbeschadiging door vrije radicalen (5). De antioxidatieve werking van basisch water is veel sterker dan die van vitamine C, omdat de OH¯- moleculen kleiner zijn dan de vitamine C moleculen (2).
Veel darmklachten ontstaan doordat voeding niet wordt verteerd, maar vergist. Hierbij komt gas vrij dat na het eten opboeren, een opgeblazen gevoel of winderigheid veroorzaakt. Bij dit proces ontstaan schadelijke, vrije radicalen zoals indol, skatol, ammonium en fenol die via de darmwand in ons bloed terecht komen. De ontlasting wordt zuurder en gaat ruiken.
Onderzoek bij ratten toont aan dat door het drinken van geïoniseerd basisch water minder schadelijke stoffen ontstaan en de pH van de ontlasting hoger wordt (9). De Russische onderzoeker N.V. Vorobja gaat ervan uit dat de ‘goede’ darmbacteriën een negatief redoxpotentiaal nodig hebben, terwijl de ‘slechte’ beter functioneren bij een positief redoxpotentiaal tot + 400mV (10).
Een verlaging van het redoxpotentaal in de darm tot -300 of -400 mV ondersteunt de groei van de ‘goede’ darmbacteriën, stelt Vorobjeva.
De meeste onderzoekers schrijven de positieve werking van geïoniseerd basisch water toe aan de antioxidatieve werking, maar Vorobjeva gaat ervan uit dat het redoxpotentiaal een belangrijke rol speelt, wat blijkt uit darmfloratesten van de ontlasting waarbij de pH verbeterd was.
In 1966 werd in Japan het gebruik van waterionisatoren vanwege het ontzurende effect en gebleken effectiviteit bij maag-darmklachten waaronder verstopping, opgeblazen gevoel en chronische diarree, officieel goedgekeurd (3).
In het onderzoek dat in het Ohkuraziekenhuis is gedaan, werd bij mensen met verschillende vormen van buikklachten de effectiviteit onderzocht van het drinken van basisch geïoniseerd water door een dubbelblind onderzoek waarbij een groep deelnemers basisch water te drinken kreeg en de controlegroep kraanwater.
Het onderzoek duurde een maand en in die tijd kregen de deelnemers dagelijks tussen de 200 en 500 ml alkaline water te drinken. Het drinken van geioniseerd basisch actief water bleek meer effect op het verminderen van diarree, opgeblazen gevoel en het algemeen welbevinden te hebben in vergelijking met de groep die kraanwater had gedronken(3).
Bij suikerziekte ontstaan meer vrije radicalen die een verslechtering van de bètacellen van de alvleesklier tot gevolg hebben. De oxidatieve stress wordt sterker door verminderde beschermingsmechanismen tegen vrije radicalen en een groeiende vrije radicalenbelasting (4).
Het drinken van geïoniseerd basisch water blijkt bij ratten een positief effect te hebben op de bloedsuikerspiegel, het insulineniveau en de glucosetolerantie. Men gaat ervan uit dat het drinken van basisch water ook bij diabetespatiënten een positief resultaat heeft (4). In een ander onderzoek werd ratten het vergif Alloxan gegeven dat door de sterke vrije radicalenwerking de bètacellen van de alvleesklier kan beschadigen en zelfs vernietigen, waardoor diabetes I ontstaat. Het drinken van geïoniseerd basisch water had een aantal positieve effecten door de antioxidatieve werking zoals bescherming van DNAmoleculen, vermeerderde insulineproductie en verbeterde insulinetolerantie (6).
De menselijke hersenen verbruiken de meeste energie in het lichaam ook al zijn zij maar 2% van het lichaamsgewicht. Zij nemen 20% van het zuurstofverbruik van het lichaam voor hun rekening en 25% van de suikerverbranding. Het is logisch dat hersenen kwetsbaar zijn voor de gevolgen van oxidatieve stress, omdat bij de celstofwisseling met zuurstof vrije zuurstofradicalen vrijkomen.
Oxidatieve stress wordt in verband gebracht met tal van ziektes zoals de ziekte van Alzheimer, dementie en de ziekte van Parkinson. In 2011 is een onderzoek gedaan naar de werking van het drinken van geïoniseerd basisch water en nanoplatinadeeltjes op de vrije radicalenbelasting van de hersenen. Het blijkt dat het basische water een beschermend effect heeft. De onderzoekers concluderen dat het drinken van basisch water waarschijnlijk een beschermende werking heeft op hersenaandoeningen die te maken hebben met oxidatieve belasting (2).
In Japan zijn basisch waterionisatoren al sinds 1965 door het Ministerie van Gezondheid en Welbevinden als gezondheidsbevorderende apparaten erkend wegens hun effect op het herstel van de darmflora.
De apparaten worden in ziekenhuizen gebruikt.
In 1990 hebben de artsen dr. H. Hayashi en dr. M. Kawamura hun ervaringen met basisch water
gepresenteerd op een internationaal congres in Texas (12).
In hun kliniek drinken de patiënten basisch water en worden de maaltijden met basisch water bereid. Zij hebben tijdens de vijf jaar dat basisch water in hun centrum werd geïntroduceerd, de volgende veranderingen vastgesteld:
Naast de beschreven klinische verbeteringen stelden de artsen ook veranderingen vast bij de stoelgang. De ontlastingskleur veranderde van bijna zwart en donkerbruin naar helderder lichtbruin en de geur werd minder sterk. Het aantal patiënten met obstipatie nam af.
De beide artsen concludeerden dat het rottingsproces in de darm ten gevolge van een slechte darmflora door het drinken van basisch water verminderde.
Zij zijn van mening dat in alle medische centra basisch gereduceerd water als drinkwater en als water om maaltijden te bereiden, gebruikt zou moeten worden. Het is aangetoond effectief en betaalbaar.
De elektrolyse die plaatsvindt in een basisch waterionisator levert ‘gereduceerd’ water op, water met een overschot aan elektronen en daarmee is het een sterke antioxidant, zo schrijven de onderzoekers Seul-Ki Park en zijn wetenschappelijke groep, verbonden aan de medische biotechnologische faculteit van de Koreaanse Soonchunhyanguniversiteit in 2012 in het vakblad Moleculaire Cellulaire Toxicologie (7).
In hun onderzoek hebben zij het antioxidatieve beschermende effect van het drinken van basisch geïoniseerd water gemeten door het neutraliseren van vrije radicalen. Het blijkt dat de beschadigingen van het DNA in menselijke witte bloedcellen hierdoor sterk teruglopen. Zij hebben ook een verminderde vrije radicalenbelasting in de cel vastgesteld.
Er ontstond een beduidend verbeterde weerstand tegen stressfactoren zoals hitte en UVstraling.
Zij concluderen dat het drinken van basisch geïoniseerd water een beschermende werking tegen DNA- schade door vrije radicalen heeft en dat het bovendien de weerstand tegen verschillende stressfactoren uit de omgeving verbetert.